czerniak u dzieci forum

czerniak to tylko choroba. jedna jest taka druga inna. pomyśl, że przecież masz dla kogo żyć, dzieci małe czy duże zawsze potrzebują opieki. tej na codzień bliskiej, kiedy są małe i tej dalekiej, kiedy wyfruną już z gniazda. poszukaj w pamięci co chciałabyś jeszcze dokonać, zobaczyć, pomarzyć o zupełnie bzdurnych Poznaj ABeCaDło czerniaka – 5 liter, które mogą uratować życie! Artykuł opublikowany: 2014-05-15 00:00:00. Czerniak jest nowotworem, który łatwo dostrzec bo rozwija się na skórze, a nie wewnątrz organizmu. Jest jednak bardzo agresywny i szybko przechodzi z choroby miejscowej (skórnej) w postać rozsianą tzw. uogólnioną. Badanie histopatologiczne w diagnostyce czerniaka - na czym polega? Czerniak jest nowotworem, którego ognisko pierwotne lokalizuje się przede wszystkim w skórze, choć zdarzają się przypadki czerniaka oka, czy czerniaka w obrębie błon śluzowych. Jak w przypadku każdego nowotworu, im wcześniej uda się rozpoznać chorobę, tym #Gorączka #witaminy #minerały #medycyna #zdrowie http://www.eremedium-sklep.pl/ - polecam, Hubert Czerniak Psycholog Norbert Czerniak, tel. 783 977 203 Link Re: Czerniak. tu na forum przypadek , kiedy przerzuty nastąpiły po 15 latach. Ja jestem już 4 lata po czerniaku - Clark IV i jestem zdrowa ,ale moja pani doktor powiedziała , że jestem skazana na onkologów do końca życia, (tzn jestem pod stałą kontrolą poradni onkologicznej. Naprawdę w niczym mi to nieprzeszkadza. Männer Die Mit Jeder Frau Flirten. DietySmacznie Dopasowana 5w1KlasycznaWegetariańskaWegetariańska+RybyBezglutenowaBezmlecznaSpecjalnie dla mężczyznSpecjalnie dla ParE-book o żywieniu dzieciNasi specjaliściKlub fitness onlineKlub Fitness OnlinePlan treningowyNasz trenerMotywacjaGrupa Wsparcia PremiumNasz psychologDiety specjalistyczneNiskie IGNiedoczynność tarczycyMetamorfozyCennikSpołecznośćOsesekBlogWpisy na bloguAktualnościBaza wiedzyForumPamiętnikiWyzwaniaBieganieBrzuchDietaJazda na rowerzeModelowanieNa powietrzuOchudzaniePływaniePośladkiRamionaSpalanieSportStabilizacjaStyl życiaUdaUrodaW pomieszczeniuKalkulatoryDarmowa Diagnoza DietetycznaKalkulator BMIZapotrzebowanie kaloryczneKalkulator HOMA-IRKonserwantyKalendarz ciążyKalendarz rozwoju niemowlęciaPrzepisy dla dzieciUżywaj Vitalii jak aplikacji - sprawdź!Wyszukiwarka Vitalia> Społeczność> Forum> Zdrowie i sprawy osobiste Temat został usunięty, ponieważ łamał regulamin serwisu. Forum Użytkownicy Nieprzeczytane posty Moje posty Obserwowane Regulamin forum Subfora Tematy Subfora Ostatni post: 21:49 Uria7 Ostatni post: 14:11 cynamonowy44 Ostatni post: 16:35 Martyna12111 Ostatni post: 15:18 Użytkownik4731639 Ostatni post: 07:42 akitaa Zbliżający się okres wiosenny i letni wiążę się z tak wyczekiwaną przez wielu poprawą pogody i coraz większym nasłonecznieniem. Emitowane przez Słońce promieniowanie ultrafioletowe wywołuje szereg pozytywnych skutków dla organizmu człowieka. W skórze wzmaga się wytwarzanie produktów pośrednich witaminy D. Poprawia się nasze samopoczucie, w związku z wzmożoną syntezą serotoniny. Trzeba jednak również pamiętać o negatywnych skutkach oddziaływania promieniowania słonecznego na nasze ciało. Jednym z najpoważniejszych jest rozwój nowotworów skóry, w tym najgroźniejszego z nich – treści:Fizjologia skóry oraz wpływ promieniowania słonecznegoCzerniak złośliwy – epidemiologiaCzynniki ryzyka rozwoju czerniakaRodzaje czerniakówObjawy czerniaka złośliwegoLeczenie czerniaka złośliwegoFizjologia skóry oraz wpływ promieniowania słonecznegoSkóra jest największym narządem naszego ciała. Jej powierzchnia liczy około 1,73 metra kwadratowego, a grubość waha się w zależności od miejsca od jednego do kilku milimetrów. Spełnia ona szereg bardzo ważnych funkcji, do których należą:funkcja ochronna – skóra zapewnia izolację narządów człowieka od świata zewnętrznego, jest barierą dla wielu drobnoustrojów oraz szkodliwych czynników zewnętrznych (w tym promieniowania słonecznego!)funkcja hormonalna – odpowiada za produkcję witaminy D (która pełni w naszym ciele rolę hormonu)funkcja termoregulacyjna i udział w gospodarce mineralnej – obecność gruczołów potowych pozwala na regulację temperatury ciała. Razem z potem wydzielane są także duże ilość jonów sodu czy okresie letnim skóra narażona jest niemal cały czas na oddziaływania promieniowania słonecznego. Sytuacja pogarsza się na przykład podczas opalania, gdy leżąc w bezruchu sami eksponujemy ją na niszczące działanie promieni trzy główne rodzaje promieniowania UV:promieniowanie UV-A - jest to rodzaj promieniowania o najkrótszej fali. Docierając do skóry wyrządza najmniej szkód ponieważ nie przenika do jej głębszych warstw. Jednak niestety uszkadza strukturę kolagenu powodując jego rozpad. W efekcie prowadzi to do utraty elastyczności skóry, osłabienia jej struktury oraz szybszego powstawania UV-B – promieniowanie tego typu w większości zatrzymywane jest w atmosferze przez warstwę ozonową. Reszta dociera do ludzkiej skóry, gdzie stymuluje syntezę witaminy D. Z drugiej strony posiada większą zdolność penetracji do głębszych warstw skóry właściwej. Jest odpowiedzialne za powstawanie zmian nowotworowych UV-C – najgroźniejszy rodzaj promieniowania. Przenika do jąder komórkowych, powodując uszkadzanie łańcuchów DNA, co doprowadza do mutacji oraz powstawania złośliwych chorób złośliwy – epidemiologiaCzerniak jest złośliwym nowotworem skóry wywodzącym się z melanocytów. Są to komórki odpowiedzialne za syntezę melaniny, która nadaje naszej skórze kolor. Im więcej melaniny, tym ciemniejsza karnacja skóry. Sam czerniak najczęściej rozwija się u osób z jasną karnacją. Wyjątkowo rzadko można spotkać go u osób czarnoskórych, ale czasami może występować u nich w obrębie obszarów pozbawionych melaniny – dłoni, podeszw stóp czy błon śluzowych. Czerniak stanowi 1% nowotworów złośliwych u człowieka. Jest częstszy u kobiet, u których występuje głównie na kończynach dolnych. Zachorowalność na czerniaka charakteryzuje się dużą zmiennością geograficzną. Dla przykładu w północnej Szkocji choruje około 8 osób na 100 000. Dla porównania w słonecznym Los Angeles notuje się około 29 przypadków na 100 000 mieszkańców. W Queensland w Australii rocznie zachoruje 40 osób na 100 000 mieszkańców! W Polsce zachorowalność jest stosunkowo niska i oscyluje w granicach 4-5 pacjentów/100 ryzyka rozwoju czerniakaTak jak wspomniano wcześniej najważniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju czerniaka złośliwego jest ekspozycja na promieniowanie słoneczne. Udowodniono, że najbardziej szkodliwe są krótkie, przerywane epizody narażenia na źródła promieniowania UV (głównie UVB). Do innych istotnych czynników ryzyka należą:istniejące wcześniej znamiona barwnikowe – większość przypadków czerniaka złośliwego to tak zwane postaci de novo (czyli rozwijające się na niezmienionej wcześniej skórze). Zezłośliwienie zmian barwnikowych występujących na naszym ciele od dłuższego czasu jest stosunkowo rzadkie. Zauważono jednak korelację pomiędzy ryzykiem zezłośliwienia znamion, a ich ilością. Zależność ta jest szczególnie wyraźna u osób z czerniakiem występującym w genetyczne – czerniak złośliwy występuje zdecydowanie częściej w rodzinach z wywiadem obciążonym złośliwymi nowotworami skóry. Promieniowanie ultrafioletowe powoduje rozwój czerniaka poprzez zniszczenie struktury DNA melanocytów. Mechanizmy obronne organizmu wyłapują jednak uszkodzone fragmenty łańcucha i naprawiają je. Uważa się, że w przypadku rodzinnego występowania czerniaka mechanizmy te są osłabione, co zwalnia proces naprawy DNA i zwiększa częstotliwość występowania skóry - zdecydowanie większe ryzyko rozwoju czerniaka występuje u osób z jasną karnacją skóry, jasnym włosami, jasnymi tęczówkami. Niezależnym czynnikiem ryzyka jest również występowanie złośliwy fot. panthermediaRodzaje czerniakówWyróżnia się kilka rodzajów czerniaka złośliwego jednak największe znaczenie kliniczne mają dwie z nich:Czerniak szerzący się powierzchniowo – najczęstszy typ czerniaka. Występuje zwykle na tułowiu i odsłoniętych częściach ciała, zwykle u osób między 20. a 50. rokiem życia. Choroba rozwija się stosunkowo dłużej niż reszta typów czerniaka. Przez kilka pierwszych miesięcy zmiana rozwija się horyzontalnie. Komórki nowotworu nie penetrują w głąb ciała, a jedynie zajmują coraz większą powierzchnię skóry. Jest to najlepszy okres na interwencję lekarską. Po upływie około roku rak zaczyna rozwój we wszystkich kierunkach, co wiąże się z drastycznym pogorszeniem guzkowy – ta postać czerniaka występuje w każdym miejscu i w każdym wieku. Częściej dotyczy kobiet i zwykle pojawia się w przeciągu kilku tygodni od epizodu znacznej ekspozycji na promieniowanie UV (na przykład po opalaniu się). Może rozwinąć się na podłożu istniejącej wcześniej zmiany barwnikowej. Od początku wzrasta w głąb skóry, dlatego uważany jest za postać wyjątkowo czerniaka złośliwegoObjawy czerniaka złośliwego, przynajmniej na początku choroby, ograniczają się do powstania nowej zmiany skórnej lub nagłej zmiany kształtu znamion, które posiadamy od dłuższego czasu. Najczęściej pierwsze objawy zaobserwować można w okresie późnoletnim, wczesnojesiennym. W przypadku zauważenia jakiegokolwiek nowego znamiona należy obserwować je samemu przez okres kilku tygodni i poddawać je samodzielnej ocenie według skali (z ang. asymmetry) – czerniak złośliwy z reguły jest zmianą asymetryczną. Rozwija się nieregularnie we wszystkie (z ang. boderes) – charakterystyczne jest występowanie poszarpanej granicy (z ang. color) – kolor jest nieregularny, w obrębie czerniaka występują jednocześnie różne odcienie czerni, brązu czy barwy (z ang. diameter) – czerniak jest zmiana szybkorosnącą. W krótkim czasie osiąga średnicę większą niż 5 (z ang. elevate) – charakterystyczne jest uwypuklenie czerniaka. Zmiana wyczuwalna jest pod palcem jako uniesienie ponad otaczającą do szybkiej wizyty u specjalisty powinny nas skłonić jakiekolwiek krwawienie ze znamienia albo występujący nagle stan zapalny, objawiający się zaczerwienieniem albo swędzeniem. Leczenie czerniaka złośliwegoW celu potwierdzenia rozpoznania czerniaka wykonuje się biopsję zmiany albo ocenę histopatologiczną całego wyciętego znamienia. Określa się głębokość nacieku w głąb warstw skóry i stopień zaawansowania choroby w celu wyboru najlepszej metody leczenia. Zmiany barwnikowe wycina się z marginesem 3-5 mm zdrowej skóry. W przypadku, gdy biopsja potwierdzi rozpoznanie czerniaka zmianę usuwa się z marginesem jednego centymetra na każdy milimetr grubości guza. Należy pamiętać, że o skuteczności leczenia decyduje wczesne rozpoznanie choroby. Głębokość nacieku nieprzekraczająca 1,5 mm wiąże się z niemal 95% przeżywalnością 5-letnią leczonych pacjentów. Odsetek ten spada do 45% w przypadku nacieku przekraczającego 3,5 mm. Najgorsze statystyki wiążą się z występowaniem przerzutów czerniaka – niemal wszyscy chorzy nie przeżywają 5 lat od daty rozpoznania choroby. Znamiona barwnikowe (melanocytowe) stanowią łagodną proliferację prawidłowych melanocytów, tworzących gniazda w obrębie naskórka i/lub skóry właściwej. Występują bardzo często zarówno u dorosłych, jak i w populacji pediatrycznej. Szacuje się, że u dzieci w pierwszej dekadzie życia średnia liczba znamion wynosi około 15–30 w przypadku rasy białej oraz 5–10 u dzieci pochodzenia afrykańskiego, azjatyckiego i rdzennych Amerykanów. Liczba znamion początkowo rośnie wraz z wiekiem, ze szczytem w 3. dekadzie życia, następnie stopniowo maleje. Biorąc pod uwagę wiek, w jakim pojawiło się znamię, dzielimy je na znamiona barwnikowe wrodzone (congenital melanocytic nevi, CMN), które obserwuje się już w chwili narodzin lub do 1. oraz znamiona barwnikowe nabyte (acquired melanocytic nevi, AMN) [1–2]. Czerniak jest bardzo rzadko spotykanym nowotworem złośliwym w populacji pediatrycznej – stanowi jedynie 1–3% wszystkich nowotworów złośliwych u dzieci. Około 0,5% czerniaków pojawią się u osób poniżej 20. a mniej niż 0,05% poniżej 10. Do czynników ryzyka wystąpienia czerniaka u dziecka należy dodatni wywiad rodzinny w kierunku czerniaka, historia osobnicza nowotworów złośliwych, duże znamiona wrodzone, obecność licznych znamion barwnikowych na skórze, poparzenia słoneczne, przewlekła immunosupresja oraz jasny fototyp skóry [3]. POLECAMY Znamiona barwnikowe są bardzo często przyczyną niepokoju u rodziców, dlatego umiejętność prawidłowej oceny, różnicowania i znajomość strategii postępowania są niezwykle ważne w praktyce klinicznej zarówno dermatologów, jak i pediatrów. Do technik zwiększających skuteczność w rozpoznawaniu znamion barwnikowych łagodnych i złośliwych należą dermoskopia i wideodermoskopia. Są to nieinwazyjne metody diagnostyczne in vivo, pozwalające nie tylko na zwiększenie czułości w rozpoznawaniu czerniaka, ograniczenie niepotrzebnych wycięć chirurgicznych, ale także umożliwiające monitorowanie niepokojących znamion. Dzieci z grup ryzyka powinny być poddawane regularnej kontroli dermoskopowej. Znamiona barwnikowe wrodzone Znamiona wrodzone (congenital melanocytic nevi, CMN) są widoczne przy urodzeniu dziecka lub rozwijają się w 1. i najczęściej są obecne przez całe życie człowieka. Makroskopowo są to dobrze odgraniczone od otoczenia zmiany barwnikowe, w kolorze od jasnobrązowego do czarnego, o okrągłym bądź owalnym kształcie. CMN zwiększają się wraz ze wzrostem dziecka, a na ich powierzchni mogą pojawiać się dodatkowe struktury morfologiczne, takie jak włosy terminalne oraz znamiona satelitarne w pobliżu zmiany. Znamiona te, na początku są zwykle miękkie i gładkie, z czasem stają się wypukłe z nierówną, brodawkowatą powierzchnią. Klasyfikacja znamion wrodzonych oparta jest na przewidywanej maksymalnej wielkości znamienia w wieku dorosłym. W tym celu mierzy się maksymalny wymiar znamienia u niemowlęcia, następnie w zależności od lokalizacji mnoży się go przez ustalony współczynnik (głowa – 1,7; tułów i kończyny górne – 2,8; kończyny dolne – 3,4). Znamiona małe mają 10–20 cm. Znamiona duże mają odpowiednio > 20–30 cm (L1) lub > 30–40 cm (L2). Znamiona olbrzymie natomiast > 40–60 cm (G1) i > 60 cm (G2) [1, 2]. Do cech mogących świadczyć o przekształceniu się znamienia wrodzonego w nowotwór złośliwy należy powstanie owrzodzenia (za wyjątkiem okresu noworodkowego, kiedy skóra jest bardzo krucha) czy guzków proliferacyjnych. Dane na temat częstości występowania czerniaka w obrębie znamion wrodzonych są rozbieżne, a ich częstość waha się od 0,05–10,7%. Przy małych, pojedynczych CMN ryzyko rozwoju czerniaka jest niewielkie, wzrasta wraz z liczbą i wielkością znamion wrodzonych na skórze [1–5]. Dodatkowo u dzieci z rozległymi lub licznymi wrodzonymi znamionami barwnikowymi niekiedy obserwuje się współwystępowanie odchyleń neurologicznych takich jak MNS (melanoza nerwowo-skórna przebiegająca z proliferacją melanocytów w obrębie ośrodkowego układu nerwowego prowadzącą do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego), rozszczep kręgosłupa, opóźnienie rozwojowe, napady padaczkowe i wodogłowie [1–4]. Znamiona nabyte Znamiona barwnikowe nabyte pojawiają się zwykle we wczesnym dzieciństwie. Ich wielkość i liczba rośnie wraz z wiekiem ze szczytem około 30. następnie stopniowo maleje, z tendencją do znikania ok. 60.–65. Czynnikiem predysponującym do znamion nabytych jest szczególnie intensywna ekspozycja na promieniowanie UV, fototyp skóry (jasna skóra, ciemne włosy). Najczęściej znamiona barwnikowe nabyte klasyfikuje się wg rozmieszczenia melanocytów w skórze: znamiona łączące – gdzie melanocyty rozmieszczone są głównie na złączu skórno-naskórkowych, złożone – z gniazdami melanocytów w naskórku i skórze właściwej oraz znamiona dermalne, gdzie gniazda melanocytów występują tylko w skórze właściwej. Znamiona barwnikowe nie wymagają profilaktycznego wycięcia chirurgicznego, chyba że ich obraz dermoskopowy budzi podejrzenie czerniaka [1, 2, 4]. Do znamion nabytych, stosunkowo często obserwowanych u dzieci i młodych dorosłych są znamiona typu Spitz i Reed. Znamię Spitz, po raz pierwszy opisane przez Sophie Spitz w 1948 roku jako „czerniak młodzieńczy”, to łagodne znamię cechujące się obecnością wrzecionowatych i epitelioidalnych melanocytów. Klinicznie jest to szybko rosnący, bezbarwnikowy guzek lub blaszka w kolorze różowym lub czerwono-brązowym. Najczęściej lokalizuje się na głowie i szyi (37%) oraz na kończynach dolnych (28%). Wariantem barwnikowym znamienia Spitz jest znamię Reeda. Makroskopowo charakteryzuje się ciemnobrązowym lub czarnym kolorem. W badaniu dermoskopowym najczęściej widoczny jest wzór typu wybuchu gwiazdy (starburst pattern). Zarówno znamię Spitz, jak i Reed mogą przypominać klinicznie i dermoskopowo czerniaka. Do 12. znamiona Spitz i Reed o typowym wyglądzie powinno się monitorować przy użyciu wideodermoskopii co 3–6 miesięcy. Powyżej 12. lub w przypadkach obecności atypowych cech dermoskopowych u młodszych dzieci wskazane jest usunięcie chirurgiczne w celu wykluczenia czerniaka [4, 6, 7]. Do innych znamion występujących częściej w populacji pediatrycznej należy znamię Suttona tzw. halo nevus z obecnością charakterystycznej otoczki hipopigmentacji. Na skutek aktywacji limfocytów T dochodzi do redukcji melanocytów i stopniowej regresji znamienia. 17-letni chłopiec zgłosił się do Poradni Kliniki Dermatologii CSK MSWiA w celu oceny dermoskopowej znamion... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź fot. Adobe Stock Co znaczy, że znamię jest atypowe? Które znamiona powinny wzbudzić podejrzenia? Jeśli wydaje nam się, że znamiona zmieniły kształt, barwę, powiększyły się, mają asymetryczny kształt, nierówne brzegi lub na skórze pojawiło się nowe znamię, które szybko się powiększa i uwypukla, to koniecznie powinien zbadać je lekarz. W ocenie, czy znamię jest łagodne, czy złośliwe pomaga system ABCDE: A Asymetryczny kształt (asymmetrical shape) Łagodne znamiona są zazwyczaj owalne i symetryczne, dlatego niepokoić powinny znamiona o asymetrycznym kształcie B Nierówne brzegi (border irregularity) Nieregularne, nierówne, ostro odgraniczone brzegi charakteryzują złośliwe znamiona, te łagodne mają z reguły łagodne i równe brzegi C Nierówny rozkład barwy (colour variability) Zabarwienie czerniaka jest nierównomierne, w przeciwieństwie do znamienia niezłośliwego, które charakteryzuje równomierny rozkład barwy D Wielkość > 5 mm (diameter) Średnica łagodnego znamienia zazwyczaj nie przekracza 5 mm, dlatego znamiona większe niż 5 mm powinny zostać zbadane E Zmiany kształtu, granic, barwy i wielkości (evolution) Czerniak ulega zmianom w czasie – znamię zmienia kształt, rozkład zabarwienia, wielkość, uwypukla się. Łagodne znamiona pozostają niezmienne. W grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia czerniaka skóry są osoby o jasnej skórze, blond oraz rudych włosach, z piegami, ze skłonnością do oparzeń słonecznych, posiadające dużo różnorodnych znamion o nietypowej lokalizacji (np. na stopach, dłoniach, skórze owłosionej głowy), określanych jako tzw. zespół znamion atypowych. Takie osoby powinny zgłaszać się przynajmniej raz w roku na okresową kontrolę skóry do specjalisty. W przypadku występowania licznych znamion, zaleca się również prowadzenie dokumentacji fotograficznej skóry. Duża liczba znamion atypowych może świadczyć o większym ryzyku wystąpienia czerniaka skóry. Z podejrzanymi zmianami na skórze zgłosić się należy do dermatologów lub chirurgów-onkologów, którzy wnikliwie i dokładnie obejrzą znamię za pomocą dermatoskopu lub wideodermatoskopu i postawią rozpoznanie. Należy również pamiętać, że stuprocentowe rozpoznanie czerniaka można postawić jedynie po chirurgicznym usunięciu zmiany i przebadaniu jej przez histopatologa. Nie usuwa się chirurgicznie znamion, które nie są podejrzane w badaniu dermatoskopowym przez lekarza – większość badań skóry trwa 5-7 minut i kończy się stwierdzeniem przez lekarza, że zmiany wymagają jedynie kontroli. Czerniak jest stosunkowo rzadkim nowotworem – w Polsce notuje się rocznie około 3000 nowych przypadków. Jednocześnie jest to nowotwór o ogromnej dynamice wzrostu liczby zachorowań; w Polsce w ciągu ostatnich 20 lat liczba zachorowań zwiększyła się niemal trzykrotnie. Najistotniejszym czynnikiem zwiększonego ryzyka zachorowania na czerniaka jest intensywne działanie promieniowania UV naturalnego (tj. słonecznego) i sztucznego (solaria). Pewną rolę odgrywają też predyspozycje genetyczne. Od znamienia do czerniaka, czyli jak rozpoznać nowotwór skóry? Jakie rokowania mają pacjenci chorzy na czerniaka? Ze względu na lokalizację na skórze, czerniaka jest stosunkowo łatwo wykryć we wczesnym stadium. Podjęcie leczenia chirurgicznego w tym stadium choroby w ponad 90 proc. przypadków prowadzi do wyleczenia. Rokowanie zależy głównie od grubości ogniska pierwotnego ocenianego w badaniu histopatologicznym (mikroskopowym) i ewentualnych przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych. Niestety średnie wyjściowe zaawansowanie tego nowotworu (mierzone grubością ogniska pierwotnego wg Breslowa) jest w Polsce 2 razy większe niż w krajach Europy Zachodniej. Średnia wyleczalność tego nowotworu w Polsce to 60-70%, w USA nawet ponad 90%, co wynika z wykrywania go we wcześniejszych stadiach. Jak leczy się czerniaka? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie choroby? Mitem jest stwierdzenie, że jest to choroba źle uleczalna lub nieuleczalna. Umiejscowienie czerniaka na powierzchni ciała umożliwia bezproblemową diagnostykę oraz proste leczenie chirurgiczne, które przeprowadzają wszystkie ośrodki onkologiczne w naszym kraju, z czego w warszawskim Centrum Onkologii-Instytucie leczy się około 1/10 polskich pacjentów z tą chorobą (ok. 300 rocznie). Czerniak charakteryzuje się bardzo wysokim odsetkiem wyleczeń, zwłaszcza gdy leczeniu chirurgicznemu poddaje się zmiany pierwotne. Jeśli choroba jest rozpoznana we wczesnym stadium (zmiana jest wówczas grubości 1-2 mm) to poziom wyleczeń sięga ponad 80-90 proc. Im bardziej rozwinięty czerniak, tym skuteczność leczenia jest mniejsza. Jednak nawet w bardziej zaawansowanych stadiach lekarze (chirurdzy onkolodzy i onkolodzy) są w stanie wyleczyć chorego na czerniaki i inne nowotwory skóry. Ważne jest jednak, aby chory zwrócił się do lekarza (chirurga onkologa lub dermatologa) w przypadku podejrzanej lub niepokojącej go zmiany skóry. Pacjent, u którego zaobserwowano niepokojącą zmianę powinien niezwłocznie zgłosić się do chirurga onkologa lub dermatologa w celu zbadania (z reguły wykonuje się badanie dermatoskopowe) i ewentualnej kwalifikacji do wykonania biopsji wycinającej. To jest bardzo prosty zabieg wykonywany ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym i pozostawia niewielki ślad na skórze Polega ona na całkowitym usunięciu podejrzanego znamienia lub narośli z niewielkim marginesem (do 3 mm), a następnie zbadaniu pobranego materiału pod mikroskopem przez histopatologa, który sprawdza, czy znajdują się w nim komórki czerniaka lub innego nowotworu skóry. Jeżeli okaże się, że znamię zawiera zmiany nowotworowe, marginesy są niekiedy poszerzane (do 1-2 cm). W przypadku czerniaka skóry wykonuje się również biopsję najbliższego węzła wartowniczego (pierwszego węzła chłonnego, do którego spływa chłonka). W przypadku dodatniego wyniku biopsji należy usunąć węzły chłonne. Jakie przerzuty najczęściej daje czerniak i od czego zależą? Czerniak po pierwotnym leczeniu (najczęściej chirurgicznym) może nawrócić, dlatego pacjent musi być pod stałą kontrolą onkologa lub chirurga onkologa. Szansa nawrotu związana jest z tym, w jakim stadium był pierwotny czerniak w momencie jego pierwszego leczenia. Najczęstszym miejscem przerzutów czerniaka są węzły chłonne, może on również dawać przerzuty do skóry oraz wszystkich innych narządów ciała. Im bardziej rozwinięty czerniak, tym skuteczność leczenia chirurgicznego jest mniejsza i szansa na przerzuty większa. Wyniki leczenia chorych na uogólnione czerniaki skóry są nadal niezadowalające. Tylko 25-30 proc. chorych z przerzutowym czerniakiem przeżywa rok po rozpoznaniu. Przełomowe jest opracowanie dwóch nowych terapii wydłużających życie chorych na zaawansowane czerniaki: immunoterapii nieswoistej za pomocą przeciwciał monoklonalnych anty-CTLA4 hamujących ogólnoustrojowe mechanizmy immunosupresji w celu indukcji odpowiedzi przeciwnowotworowej (ipilimumabb) oraz leczenia ukierunkowanego molekularnie za pomocą inhibitorów szlaków BRAF/MEK (wemurafenib). Zobacz także: Nowa era w leczeniu zaawansowanego czerniaka Jak uniknąć czerniaka? Głównym czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na czerniaka jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, zarówno naturalne, czyli promienie słoneczne, jak i sztuczne, emitowane przez solarium. Przestrzeganie trzech prostych zasad zmniejsza ryzyko zachorowania na czerniaka: Należy unikać nadmiernej ekspozycji na promienie słoneczne, szczególnie pomiędzy godziną a kiedy słońce świeci najintensywniej. I nie dotyczy to tylko miesięcy letnich, bowiem zachorowania na czerniaka są rozpoznawane w ciągu całego roku, a nie tylko latem, kiedy mamy odsłoniętą skórę. Wychodząc z domu, należy zadbać o odpowiednie ubranie ograniczające ekspozycję ciała na słońce oraz używanie kremów z filtrem, a także okularów przeciwsłonecznych. Należy bezwzględnie zrezygnować z korzystania z solarium – promieniowanie ultrafioletowe w solarium jest nawet 10-15 razy silniejsze od promieniowania słonecznego. Taka opalenizna jest bardzo niezdrowa. Nie tylko wysusza skórę i przyspiesza jej starzenie się, ale przede wszystkim może być przyczyną rozwoju czerniaka. Światowa Organizacja Zdrowia wpisała promieniowanie ultrafioletowe na listę kancerogenów, czyli uznała je za czynnik bezpośrednio sprawczy w rozwoju nowotworów skóry. Korzystanie z solarium zwiększa nie tylko ryzyko zachorowania na czerniaka, ale również ryzyko wystąpienia raka skóry – 2,5-krotnie kolczystokomórkowego i 1,5-krotnie podstawnokomórkowego. Jeszcze bardziej zagrożone są osoby młode, poniżej 30. roku życia. W ich przypadku ryzyko zachorowania wzrasta o 75 proc. Ze względu na potwierdzone badaniami ryzyko zachorowania na czerniaka w niektórych krajach ( w Niemczech, Szkocji, Walii i części stanów w USA) wprowadzono zakaz korzystania z solarium przez osoby niepełnoletnie. Należy regularnie obserwować swoje znamiona. Przez cały rok powinna nas obowiązywać zasada regularnego obserwowania wszelkich znamion, pieprzyków i przebarwień. Oglądając ciało zwracaj szczególną uwagę na nowe zmiany lub stare, które zmieniły swój wygląd. Gdy tylko któreś znamię wyda się podejrzane, bez zwłoki należy zgłosić się do specjalisty. Jakie wyróżniamy typy czerniaka i jak je rozpoznać? Najczęstszym typem czerniaka jest czerniak skóry, ale może on być również (rzadko) umiejscowiony na błonach śluzowych lub w oku. Dziękuję za rozmowę. Ekspert: prof. Piotr Rutkowski, chirurg, onkolog, kierownik Kliniki Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków Centrum Onkologii – Instytut w Warszawie. Polecamy:Rak podstawnokomórkowy i kolczystokomórkowy – czym się różnią?Od czego zależą rokowania w czerniaku? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Nowotwory skóry stanowią najliczniejszą grupę nowotworów złośliwych u człowieka. Wśród nich wyróżniamy nowotwory niemelanocytowe (NMSC), do których zaliczają się głównie raki, oraz nowotwory melanocytowe, reprezentowane przez czerniaka. Ta ostatnia choroba jest szczególnie niebezpieczna, wiąże się z wysokim potencjałem tworzenia przerzutów i wysoką śmiertelnością. Profilaktyka pierwotna czerniaka i NMSC opiera się głównie na ochronie skóry przed promieniowaniem ultrafioletowym. W profilaktyce wtórnej najważniejsza jest samokontrola i regularne badania dermatoskopowe. Dermatoskopia stanowi proste i skuteczne narzędzie pozwalające na poprawę wykrywalności nowotworów skóry o 30%. Leczenie postaci wczesnych jest proste i pozwala na uzyskanie 98% przeżyć pięcioletnich. Przerzuty do węzłów chłonnych oraz przerzuty odległe pogarszają rokowanie, jednak wprowadzona przez ostatnią dekadę immunoterapia oraz leki ukierunkowane molekularnie stwarzają nadzieję na wyleczenie u rosnącej liczby chorych. Wstęp Nowotwory złośliwe stanowią jedno z największych wyzwań współczesnej medycyny. Zaliczone zostały przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) do chorób cywilizacyjnych, ponieważ częstość ich występowania na całym świecie drastycznie rośnie, a szczególnie narażeni na zachorowania są obywatele społeczeństw rozwiniętych. Nowotwory złośliwe stanowią także jedną z głównych – obok chorób układu krążenia – przyczyn śmierci. Niekorzystne dane epidemiologiczne są wynikiem złożonych procesów socjoekonomicznych, których następstwem są zmiany demograficzne, przede wszystkim starzenie się społeczeństw, jak również przeobrażenia stylu życia, np. ograniczenie aktywności fizycznej i plaga otyłości, oraz rosnące narażenie na karcinogeny, zwłaszcza dym tytoniowy [1, 2]. Nowotwory skóry stanowią wśród wszystkich nowotworów złośliwych szczególną grupę chorób. W większości są widoczne i łatwe do rozpoznania, a wczesne postaci mogą być skutecznie leczone za pomocą niewielkich zabiegów chirurgicznych. Często jednak są bagatelizowane zarówno przez lekarzy, jak i samych pacjentów, jednocześnie zaś uciekają statystykom i ocenie epidemiologicznej. Wyjątek stanowi czerniak, który jako jedyny z nowotworów skóry jest objęty programem szybkiej diagnostyki onkologicznej i podlega obowiązkowi zgłaszania w Krajowym Rejestrze Nowotworów. Jest to związane ze szczególną skłonnością tego nowotworu do tworzenia przerzutów regionalnych i odległych, a co za tym idzie – wysoką umieralnością chorych na czerniaka. Dermatoskopia Nieinwazyjna metoda diagnostyki zmian skórnych. Polega na oglądaniu zmian w specjalnym oświetleniu i powiększeniu umożliwiającemu dostrzeżenie cech złośliwości. Takie zmiany – po badaniu dermatoskopowym – mogą być uznane za łagodne, podejrzane (wymagające obserwacji w określonych odstępach czasowych) lub złośliwe (które należy pilnie wyciąć). Fot. 1. Zdjęcie kliniczne oraz zdjęcie dermatoskopowe tej samej zmiany. W dermatoskopii są wyraźnie widoczne szczegóły budowy, takie jak asymetria struktur, atypowa siatka i pseudopodia, pozwalające rozpoznać czerniaka i zakwalifikować go do wycięcia chirurgicznego Epidemiologia czerniaka i innych nowotworów skóry Nowotwory skóry to najczęstsze nowotwory złośliwe u człowieka. Dzielą się na nowotwory niemelanocytowe (non-melanoma skin cancer – NMSC), z których większość stanowią raki podstawnokomórkowe i płaskonabłonkowe, oraz czerniaki, tj. złośliwe nowotwory wywodzące się z neuroektodermalnych komórek melanocytowych [3]. Częstość występowania nowotworów skóry różni się w zależności od rasy oraz strefy zamieszkania – najwyższe wskaźniki obserwuje się w krajach takich jak Australia i USA oraz w Europie Zachodniej i Północnej. Polska cechuje się umiarkowanym współczynnikiem zachorowalności, przy czym od trzech dekad następuje stały wzrost liczby nowo wykrywanych przypadków. Zachorowalność na czerniaka zwiększyła się w tym czasie trzykrotnie i obecnie wynosi ok. 3500 przypadków rocznie (współczynnik zachorowalności 4,9/100 tys.). Czerniak stanowi ok. 2% wszystkich nowotworów złośliwych. W przeciwieństwie do innych nowotworów skóry czerniak wiąże się z wysokim współczynnikiem umieralności, sięgającym 2,3/100 tys. u mężczyzn i 1,5/100 tys. u kobiet, co przekłada się na ok. 1300 zgonów rocznie [4].POLECAMY Czynniki ryzyka rozwoju czerniaka i NMSC Wspólne tło nowotworów skóry stanowią uszkodzenia, spowodowane głównie przez promieniowanie ultrafioletowe (UV), zarówno naturalne (promienie słoneczne), jak i sztuczne (solaria). Promieniowanie UV zostało uznane przez WHO za karcinogen. Ponadto stałe działanie bodźców drażniących – chemicznych i fizycznych – może także odgrywać rolę w powstawaniu nowotworów skóry, w tym czerniaków [5]. Istnieją również genetyczne uwarunkowania rozwoju czerniaków. Są one częstsze u osób z niską zawartością barwnika w skórze. W praktyce klinicznej często obserwuje się rodzinne występowanie czerniaków, rzadziej rodzinny zespół znamion atypowych czy mutacje genu CDKN2A, predysponujące do gwiaździaków, raków trzustki i czerniaków [6]. Profilaktyka pierwotna i wtórna czerniaka oraz NMSC Pierwotna profilaktyka nowotworów skóry, w tym czerniaka, opiera się przede wszystkim na ochronie powierzchni ciała przed promieniowaniem UV. Ponieważ skóra dzieci jest szczególnie wrażliwa, a uszkodzenia komórek, będące następstwem oparzeń słonecznych, kumulują się przez całe życie, najważniejsza jest profilaktyka w młodości, jednak każdy epizod oparzenia skóry przez promieniowanie UV bez względu na wiek przyczynia się do wzrostu ryzyka czerniaka [7, 8]. Opalenizna to nie symbol zdrowia Opalenizna jest objawem uszkodzenia komórek skóry; kumulacja tych uszkodzeń prowadzi do powstawania zmarszczek, przebarwień, przedwczesnego starzenia i nowotworów skóry. Jednorazowe oparzenie słoneczne dwukrotnie zwiększa ryzyko czerniaka na przestrzeni życia. Solaria a czerniak Nawet pojedyncze korzystanie z solariów przed 30. zwiększa ryzyko czerniaka o 75%. Okazyjne używanie solariów zwiększa ryzyko czerniaka trzykrotnie. Regularne korzystanie z solariów w młodym wieku zwiększa ryzyko ośmiokrotnie. Solaria nie pomagają w dostarczeniu organizmowi witaminy D Większość światła emitowanego przez lampy to UVA (99%). Do wytworzenia witaminy D organizm wykorzystuje UVB. Dostateczna ilość witaminy D zawarta jest w zdrowej diecie. W przypadku niedoborów witaminy D zalecana jest suplementacja w postaci suplementów diety. W celu ochrony skóry stosuje się bariery mechaniczne (odzież, osłony przeciwsłoneczne) oraz kosmetyki z filtrami ochronnymi. Należy również pamiętać o ochronie oczu okularami słonecznymi, ponieważ czerniak może się rozwinąć w obrębie gałki ocznej [7]. Podstawą profilaktyki wtórnej jest dokładne badanie skóry. Samodzielna inspekcja całego ciała pozwala na dostrzeżenie nowo powstałych zmian. Są one szczególnie podejrzane, jeśli spełniają kryteria reguły ABCD, tj. wykazują asymetrię lub nierówność brzegów, posiadają więcej niż jeden kolor oraz średnicę większą niż 5 mm. Ogląd... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Food Forum w wersji papierowej lub cyfrowej, Nielimitowany dostęp do pełnego archiwum czasopisma, Możliwość udziału w cyklicznych Konsultacjach Dietetycznych Online, Specjalne dodatki do czasopisma: Food Forum CASEBOOK... ...i wiele więcej! Sprawdź

czerniak u dzieci forum